چشم ها را باید شست

سهراب ،گفتی چشمها را باید شست !

شستم ولی.....

گفتی جور دیگر باید دید! دیدم ولی.....

گفتی زبر باران باید رفت !

رفتم ولی او نه چشم های خیس و شسته ام را

نه نگاه دیگرم را

هیچکدام را ندید

فقط در زیر باران با طعنه ای خندید و گفت : دیوانه باران زده