همه چیز درباره "خروپف"

من طرف **silence** السبت سبتمبر 19, 2009 5:27 am




خروپف چیست؟ خروپف شبیه تمام صداهای دیگر توسط ارتعاشاتی ایجاد می‌شود که ذراتی را در هوا جهت ایجاد امواج صوتی ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال، هنگامیکه ما صحبت می‌کنیم، تارهای صوتی ما جهت تشکیل صدا ارتعاش پیدا می‌کنند. هنگامیکه معده ما قار و قور می‌کند (borborygmus)، معده و روده‌های ما همینطور که غذا از میان آنها حرکت می‌کند مرتعش می‌شوند. در حالیکه ما در خواب هستیم، جریان هوای پر تلاطم می‌تواند سبب شود بافت‌های بینی و گلو مرتعش شوند و موجب خروپف می‌شوند. اساساً خروپف صدایی است که از تلاطم جریان هوا نتیجه می‌شود که سبب می‌شود بافت‌ها در طی خواب مرتعش شوند. چه عللی خروپف ایجاد می‌کنند؟ در حالیکه ما نفس می‌کشیم، هوا در یک جریان یکنواخت از بینی و دهان ما به ریه‌های ما به داخل و خارج جریان می‌یابد. هنگامیکه ما می‌نشینیم و به آرامی نفس می‌کشیم نسبتاً صداهای معدودی وجود دارند. هنگامیکه ما ورزش می‌کنیم، هوا با سرعت بیشتری حرکت می‌کند و همچنانکه ما نفس می‌کشیم برخی صداها را تولید می‌کند. هنگامیکه ما در خواب هستیم، ناحیه پشت گلو گاهی اوقات باریک می‌شود. همان میزان هوا که از میان این روزنه کوچکتر عبور می‌کند می‌تواند سبب شود بافت‌هایی که روزنه را احاطه می‌کنند مرتعش شوند، که به این ترتیب می‌تواند سبب صداهای خروپف شود. افراد مختلف که خروپف می‌کنند ممکن است دلایل مختلفی برای باریک شدن این ناحیه در پشت گلو داشته باشند. باریک شدن می‌تواند در بینی، دهان یا گلو باشد. هر فردی می‌تواند خروپف کند. اغلب، افرادیکه به طور منظم خروپف نمی‌کنند پس از یک بیماری ویروسی، پس از نوشیدن الکل، یا هنگامیکه برخی داروها را مصرف می‌کنند، خروپف را گزارش خواهند کرد. مطالعات تخمین می‌زنند که 45% مردان و 35% زنان به صورت منظم خروپف می‌کنند. افرادیکه خروپف می‌کنند می‌توانند هر نوع بدنی داشته باشند. ما اغلب یک مرد درشت هیکل با یک گردن کلفت را به عنوان یک خروپف کننده تصور می‌کنیم. هر چند، یک زن لاغر با یک گردن باریک می‌تواند به همان بلندی خروپف کند. به طور معمول، به مرور که افراد مسن‌تر می‌شوند و افزایش وزن پیدا می‌کنند، خروپف بدتر می‌شود. تنفس طبیعی برای تنفس کردن در حالت استراحت، ایده آل است که از طریق بینی تنفس کنیم. بینی به عنوان یک مرطوب کننده، گرم کننده و فیلتر برای ورود هوا عمل می‌کند. هنگامیکه ما از طریق دهان نفس می‌کشیم، این تغییرات در هوای ورودی به ریه‌های ما رخ نمی‌دهد. با وجود این ریه‌های ما می‌توانند هوای سرد، خشک و کثیف را بکار برند، اما شما ممکن است متوجه شده باشید که تنفس هوای واقعاً سرد، خشک یا کثیف می‌تواند ناراحت کننده باشد. بنابراین، بدن ما به طور طبیعی می‌خواهد که در صورت امکان هوا را از طریق بینی تنفس کند. بینی تشکیل شده است از دو مسیر موازی، هر یک در یک طرف. آنها توسط تیغه، که یک دیواره نسبتاً مسطح از غضروف، استخوان و بافت آستری که به نام موکوس بینی نامیده می‌شود است، از یکدیگر جدا می‌شوند. روی سمت کناری هر مسیر، سه مخروط بینی وجود دارد که بلند و ساختمان‌های استوانه‌ای شکل هستند که کمابیش موازی کف بینی می‌خوابند. مخروط‌ها حاوی رگهای خونی کوچک بسیاری هستند که جهت تنظیم جریان هوا عمل می‌کنند. اگر رگهای خونی در مخروط‌ها از نظر اندازه افزایش یابند، مخروط به طور کلی متورم می‌شود، و جریان هوا کاهش می‌یابد. اگر رگ‌ها باریک شوند، مخروط‌ها کوچکتر می‌شوند و جریان هوا افزایش می‌یابد. هر کس یک چرخه بینی طبیعی دارد که به طور طبیعی جهتی را که بیشترین تنفس را در حدود هر هشت ساعت انجام می‌دهد تغییر خواهد داد. به عنوان مثال، اگر مخروط‌های راست بینی متورم شوند، بیشتر هوا وارد مسیر چپ بینی می‌شود. پس از حدود هشت ساعت، مخروط‌های بینی راست کوچکتر خواهند شد و مخروط‌های چپ بینی متورم خواهند شد و بیشترین تنفس را به مسیر راست بینی تغییر خواهند داد. شما ممکن است هنگامیکه سرما خورده‌اید یا اگر گرفتگی مزمن بینی دارید متوجه این چرخه شده باشید. مخروط‌ها همچنین ممکن است از واکنش‌های آلرژیک یا محرک‌های خارجی از قبیل هوای سرد یا کثیف متورم شوند. تنفس دهانی و خروپف همانطور که در بالا بحث شد، ما به طور طبیعی می‌خواهیم که از طریق بینی تنفس کنیم. به دلیل انسداد راه‌های بینی برخی افراد نمی‌توانند از طریق بینی‌شان تنفس کنند. این مسئله می‌تواند با انحراف تیغه، آلرژیها، عفونت‌های سینوسی، تورم مخروط ها، یا آدنوئیدهای بزرگ ایجاد شود. در بالغین، معمولترین علل انسداد انحرافات تیغه‌ای ناشی از شکستگی بینی یا تورم بافتی ناشی از آلرژیها هستند. در کودکان، اغلب آدنوئیدهای بزرگ علت انسداد هستند. بنابراین افراد با انسداد راه هوایی بینی که باید از طریق دهانشان تنفس کنند گاهی اوقات "دهانی تنفس کننده" نامیده می‌شوند. بیشتر دهانی تنفس کنندگان خروپف می‌کنند، زیرا جریان یافتن هوا از طریق دهان سبب ارتعاش قویتر بافت‌ها می‌شود. نرم کام و خروپف نرم کام انتهای عضلانی سقف استخوانی دهان (سخت کام) است. کام، پشت دهان (oropharynx) را از راه‌های هوایی جدا می‌کند. کام شبیه یک صفحه است که از سه طرف چسبیده است و آزادانه در پشت دهان آویزان است. این مسئله هنگام نفس کشیدن و بلع مهم است. در طی تنفس از راه بینی، کام به سمت جلو حرکت می‌کند و راه هوایی بینی را برای هوا "باز می‌کند" در طی بلع، کام به سمت عقب حرکت می‌کند و راه‌های بینی را "می‌بندد"، بنابراین غذا و مایع را به جای هدایت به سمت پشت بینی، به سمت پایین و به مری هدایت می‌کند زبان کوچک وسط انتهای کام است. زبان کوچک به عملکرد نرم کام کمک می‌کند و همچنین در برخی زبانها (عبری و فارسی) جهت تولید صداهای سایشی حلقی بکار می‌رود. کام و زبان کوچک اغلب ساختمانهایی هستند که در طی خروپف مرتعش می‌شوند و درمان‌های جراحی برای خروپف، این ساختمانها را تغییر می‌دهند و از صداهای سایشی حلقی جلوگیری می‌کنند. بنابراین، اگر شما به زبانی که صداهای سایشی حلقی را بکار می‌برد صحبت می‌کنید، مطمئن شوید که پروسه جراحی را جهت بهبود خروپف ندارید. راه‌های هوایی باریک و خروپف لوزه‌ها جهت شناسایی و مبارزه با عفونت‌ها طراحی می‌شوند. آنها در عقب دهان روی هر طرف گلو (oropharynx) قرار دارند. مثل دیگر بافت‌های مبارزه کننده باعفونت، لوزه‌ها هنگامیکه با باکتریها و ویروس‌ها مبارزه می‌کنند، متورم می‌شوند. اغلب، لوزه‌ها پس از رفع عفونت به اندازه اولیه شان بر نیمی‌گردند. آنها می‌توانند بزرگ باقی بمانند (هیپرتروفیه) و می‌توانند راه‌های هوایی را باریک کنند، مرتعش شوند و خروپف ایجاد کنند. قاعده زبان بخشی از زبان است که در بیشترین فاصله از عقب دهان است. زبان یک ماهیچه بزرگ است که جهت هدایت غذا هنگام جویدن و بلع مهم است. زبان برای شکل دادن به کلمات هنگام صحبت کردن نیز مهم است. زبان به بخش داخلی استخوان آرواره (Mandible) در جلو و به بخش تحتانی استخوان المی می‌چسبد. زبان باید آزاد باشد تا برای عملکرد مناسب در تمام جهات حرکت کند. بنابراین، در ته یا نوک زبان خیلی محکم چسبیده نمی‌شود. اگر عقب زبان بزرگ باشد یا اگر زبان بتواند به سمت عقب حرکت کند، می‌تواند فضایی را که از آن هوا در گلو جریان می‌یابد را باریک کند، که می‌تواند منجر به ارتعاشات و خروپف شود. مراحل خواب و خروپف خروپف می‌تواند در تمام طول خواب یا تنها در برخی مراحل خواب رخ دهد. خروپف در خواب حرکت سریع چشم (REM) به دلیل کاهش خصوصیت عضلانی بدن، در این مرحله از خواب معمول‌ترین است. در طی خواب REM، مغز علامت را به تمام عضلات بدن [بجز عضلات تنفسی] می‌فرستد که شل شوند. متاسفانه، زبان، سقف دهان، و گلو می‌توانند هنگامیکه عضلات آنها شل می‌شود، کلاپس پیدا کنند. این مسئله می‌تواند سبب شود که راه هوایی باریک و خروپف بدتر شود. وضعیت خوابیدن و خروپف هنگامیکه ما خواب هستیم، معمولاً (اگر چه نه همیشه) دراز می‌کشیم. جاذبه جهت فشار آوردن روی تمام بافت‌های بدن عمل می‌کند، اما بافت‌های گلو نسبتاً نرم و شل هستند. بنابراین، هنگامیکه ما روی پشت خود دراز می‌کشیم، جاذبه سقف دهان، زبان کوچک و زبان را به سمت عقب فشار می‌دهد. این مسئله اغلب راه هوایی را جهت ایجاد تلاطم در جریان هوا، ارتعاش بافت و خروپف باریک می‌کند. اغلب، اگر به خروپف کننده با ملایمت یادآوری شود (با آرنج به دنده‌ها) که به پهلویش بچرخد، بافت‌ها دیگر به سمت عقب فشار داده نمی‌شوند و خروپف کردن کاهش می‌یابد. داروها و الکل و خروپف علت ریشه‌ای خروپف ارتعاش بافت‌ها در حین تنفس کردن است. برخی داروها مثل الکل می‌توانند منجر به افزایش شل شدن در طی خواب شوند. همچنان که عضلات سقف دهان، زبان، گردن و گلو بیشتر شل می‌شوند، کلاپس‌های راه هوایی بیشتر می‌شود. این مسئله منجر به کوچکتر شدن راه هوایی و ارتعاش بافتی بیشتر می‌شود. برخی داروها به سطوح عمیق‌تر خواب کمک می‌کنند که همچنین می‌تواند خروپف را بدتر کند. چرا خروپف یک مشکل است؟ خروپف گاهی اوقات می‌تواند تنها نشانه یک مشکل جدی‌تر باشد. افرادیکه خروپف می‌کنند باید جهت نفی مشکلات دیگر از قبیل آپنه خواب، مشکلات دیگر در خوابیدن، یا مشکلات تنفسی وابسته به خواب بررسی شوند. اگر خروپف کننده به طور طبیعی می‌خوابد و خروپف می‌کند، پس خروپف تنها برای همسر یا اعضاء خانواده یک مشکل است! در واقع، خروپف کردن اغلب خواب اعضاء خانواده یا همسر را بیش از آنچه خروپف کننده را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مختل می‌کند. اغلب همسران افراد خروپف کننده ترک اتاق خواب (یا مجبور کردن خروپف کننده به ترک اتاق خواب) را در بیشتر شب‌های هفته گزارش می‌کنند. خروپف کردن ممکن است یک مشکل پزشکی نباشد اما می‌تواند یک مشکل اجتماعی قابل توجه برای خروپف کننده و مشکل خواب برای همسر فرد شود. علایم و نشانه‌های خروپف ممکن است یک مشکل پزشکی باشد تشخیص اینکه آیا خروپف یک مشکل پزشکی است یا نه؟ افرادیکه نزدیک یک فرد خروپف کننده می‌خوابند (یا دراز می‌کشند، نمی‌خوابند) اغلب علایمی را گزارش می‌کنند که ممکن است یک مشکل جدی‌تر را نشان دهد. آپنه علامتی (توقف تنفس) یا نفس تنگی(بریده بریده نفس کشیدن) می‌تواند یک مشکل تنفسی مثل آپنه خواب یا مشکلات قلبی را پیشنهاد کند. لگدزدن با پا یا دیگر حرکات ضربه‌ای (تکانی) می‌توانند مشکلی از قبیل حرکات دوره‌ای دست و پا یا سندرم پای بی قرار (restless Leg syndrome) را نشان دهند. اگر خواب فردی بدلیل خروپف مختل می‌شود، فرد ممکن است علایم دیگر را نیز متوجه شود. اغلب افراد از سخت بیدار شدن در صبح یا احساس خواب ناکافی شکایت می‌کنند. آنها ممکن است در طول روز چرت بزنند یا در حین جلسات خوابشان ببرد. اگر بر هم خوردن خواب شدید باشد، افراد در حین رانندگی یا انجام کار روزانه شان به خواب می‌روند. خواب آلودگی در طی روز می‌تواند با صورت برداری خواب آلودگی تخمین زده شود و اگر مشکل خواب مورد شک باشد، یک مطالعه خواب می‌تواند انجام شود. دو نوع معمول از مطالعات خواب وجود دارند. مطالعه خواب خانه (رسیدگی نشده) می‌تواند برخی پارامترهای اساسی خواب و تنفس را اندازه گیری کند. اغلب، این مطالعه شامل Pulse Oximety (اندازه گیری غلظت اکسیژن در جریان خون)، ثبت حرکت، خروپف و حوادث آپنه خواهند بود. مطالعه خانه می‌تواند ثابت کند که هیچ مشکل خوابی وجود ندارد یا عنوان کند که ممکن است مشکلی وجود داشته باشد. اگر مطالعه خواب خانه مشکلی را مطرح کند، یک مطالعه خواب کامل (Polysomnography) اغلب در یک کلینیک انجام می‌شود. اگر صورت برداری خواب آلودگی یا مطالعه خواب عنوان کند که هیچ اختلال خواب یا تنفسی وجود ندارند، فرد با خروپف اولیه تشخیص داده می‌شود. سپس انتخاب‌های درمانی می‌توانند مورد بحث قرار گیرند. درمان‌های خروپف چه هستند؟ اهداف درمان خروپف مشکل خروپف معمولاً مشکلی برای همسر یا هم اتاقی فرد است. بنابراین درمان موفق باید شامل هدف رسیدن به خواب موفقیت آمیز شبانه برای فرد دیگر باشد. این مسئله درمان خروپف را یک زور آزمایی مشکل می‌کند. به عنوان مثال یک نفر ممکن است درمان موفقی داشته باشد اگر خروپف او از یک سطح چکش برقی به یک کامیون عبوری کاهش یابد. اگر همسر او شاد باشد پس مشکل خروپف "بهبود یافته است". هر چند فرد دیگری که خروپف او از صدای ملایم به سطح تنفس حجیم کاهش یافته است ممکن است هنوز همسری ناراحت داشته باشد. عاقلانه است که به گزارشات "موفق" برای درمانهای مختلف با چشم نکته سنجی نگاه کنیم. اگر تعداد شب‌هایی که همسری مجبور به ترک اتاق می‌شود از هفت شب در هفته به یک شب در هفته کاهش یابد، آیا این موفقیت است؟ برخی خواهد گفت که این موفقیت است. هرچند، همسر (یا خروپف کننده) هنوز مجبور است که یک شب در هفته اتاق را ترک کند. قبل از اینکه هیچ درمانی را در نظر بگیرید. مطمئن باشید که می‌دانید انتظارات شما برای یک "درمان" چه هستند. درمان‌های غیر جراحی برای خروپف دسته بندی‌های اصلی درمان غیر جراحی خروپف عبارتند از: * تغییرات رفتاری * وسایل دندانی * وسایل بینی * فراورده‌های دیگر تغییرات رفتاری تغییرات رفتاری در شناسایی آسان ترین هستند اما برخی در به نتیجه رسیدن سخت‌ترین هستند. به عنوان مثال، اگر فردی 5/4 کیلوگرم وزن اضافه کند، خروپف او ممکن است تبدیل به یک مشکل شود. ساده است که به فردی گفته شود که 5/4 کیلوگرم وزن کم کند اما انجام آن مشکل است. تغییرات رفتاری شامل کاهش وزن، تغییر وضعیت‌های خوابیدن، اجتناب از الکل، و تغییر دارویی هستند. کاهش وزن معمولاً خروپف را بهبود خواهد بخشید. خروپف معمولاً هنگام طاق باز خوابیدن همانطور که قبلاً بحث شد بدتر است. جهت کمک به این مشکل، یک جیب می‌تواند در پشت بالای شلوار فرد خروپف کننده دوخته شود. یک توپ تنیس یا گلف در جیب، خروپف کننده را در بازگشت به خوابیدن به پهولیش "تشویق خواهد کرد". الکل یا داروهای مسکن خروپف را بدتر می‌کند و بنابراین باید اجتناب شوند. وسایل دندانی همانطور که قبلاً بحث شد، خروپف با جریان طبیعی هوا از میان یک ناحیه باریک شده در گلو تشدید می‌شود. بخشی از باریک شدن با به پشت افتادن زبان و کام در حین خواب ایجاد می‌شود. برخی وسایل دندانی جهت نگه داشتن آرواره به سمت جلو توسعه یافته‌اند. از آنجائیکه زبان در جلو به آرواره چسبیده است، هنگامیکه این وسایل بکار می‌روند، زبان نیز به سمت جلو نگه داشته می‌شود. برخی وسایل جهت نگه داشتن کام به سمت بالا و جلو طراحی می‌شوند. تمام وسایل دندانی به بهترین وجه توسط یک دندان پزشک جهت اطمینان از تناسب صحیح بدون ایجاد مشکلات ساخته می‌شوند. این وسایل خروپف را در 70% تا 90% موارد بهبود می‌بخشند. هرچند برخی نقطه ضعف‌ها در مورد وسایل دندانی وجود دارند. این وسایل باید هر شب به منظور فعالیت بکار روند، اما می‌توانند مشکلات مفصل temporomandibular یا TMJ را ایجاد یا بدتر کنند و می‌توانند تا حد متوسطی گرانقیمت باشند. وسایل بینی و داروها برای افراد با تنگی راه‌های هوایی، خروپف می‌تواند با وسایل بینی یا داروها تخفیف یابد. رشته‌های Breath-right، دریچه قدامی بینی (بخش جلویی بینی) را باز می‌کنند. اگر اینجا ناحیه اصلی یا تنها ناحیه تنگ شدگی باشد، خروپف ممکن است با کاربرد این رشته‌ها بهبود یابد، اما اغلب این مورد نیست. وسایل بینی دیگری وجود دارند که مجرای جلوی بینی را باز نگه می‌دارد، اما معمولاً ایده آل نیستند یا به طور کامل موفقیت آمیز نیستند. اگر تورم موکوس بینی ناشی از آلرژی یا تحریک مشکل را ایجاد می‌کند، اسپری‌های بینی ممکن است کمک کنند. اسپری شستشوی سالین بینی راهی جهت پاک کردن و مرطوب کردن جدار بینی است چرا که محرک‌های محیطی که در بینی می‌مانند (گردوغبار، ذرات و دود) تا زمانیکه حضور دارند موجب تحریک می‌شوند. جدار بینی همچنین هنگامیکه سرد و خشک باشد، متورم می‌شود؛ سالین بینی به شستن مواد محرک و مرطوب کردن موکوس بدون عوارض جانبی کمک می‌کند. دیگر اسپری‌های بینی که ممکن است جهت بهبود تنفس از راه بینی بکار روند شامل اسپری‌های استروئیدی بینی هستند. آنها برای تورم ناشی از آلرژی‌ها و تحریکات خفیف بسیار کمک کننده هستند. اسپری‌های استروئیدی التهاب را در راه‌های بینی کاهش می‌دهند. استروئید بسیار اندکی از بینی به بدن جذب می‌شود بنابراین عوارض جانبی اندکی با این اسپری‌ها وجود دارند. اسپری‌های دارویی نیز می‌توانند جهت بهبود خروپف که از احتقان بینی نتیجه می‌شود بکار روند. فراورده‌های دیگر در نهایت، وسایل و داروهای ضد خروپف "معجزه آسا" OTC بسیاری وجود دارند. خروپف بسیار معمول است (در میان حدود 33% جمعیت رخ می‌دهد) بنابراین افراد بسیاری وجود دارند که آماده خرید فراورده‌های جهت توقف خروپف همسرشان هستند. به این دلیل، کمپانی‌های بسیاری آماده فروش فراروده‌هایی شامل اسپری‌های لوبریکانت، بالشها، نوارهای سر و داروها هستند. برخی از این فراورده‌ها در حقیقت خروپف را کاهش می‌دهند. هرچند، تعجب نکنید اگر خروپف شما یا همسرتان پس از اینکه حداقل "درمان معجزه آسا" را امتحان کرده‌اید خیلی بهتر نشده است. درمان‌های جراحی برای خروپف جراحی جهت درمان خروپف به منظور کاهش انسداد یا تنگی ناحیه آناتومیک که توسط خروپف ایجاد می‌شود، طراحی می‌گردد. اغلب، بیش از یک ناحیه درگیر وجود دارد، بنابراین جراحی روی تنها یکی از نواحی باریک ممکن است خروپف را کاهش دهد اما آنرا به طور کامل حذف نمی‌کند. درمان جراحی خروپف معمولاً بر راه‌های بینی، کام و زبان کوچک و زبان تمرکز می‌کند. بیشتر پروسه‌های جراحی در مطب پزشک انجام می‌شوند. بیشتر شرکت‌های بیمه پروسه‌های جراحی یا داروها جهت درمان خروپف را پوشش نمی‌دهند، بنابراین مطمئن شوید که با شرکت بیمه‌تان چک می‌کنید و هزینه یک جراحی را قبل از برنامه‌ریزی آن سوال کنید. جراحی بینی خروپف جراحی بینی جهت درمان خروپف معمولاً بر بهبود مسیر بینی باریک تمرکز می‌کند. در مطب پزشک، انرژی فرکانس رادیویی می‌تواند جهت کوچک کردن مخروط‌ها با ایجاد زخم بافتی در آنها بکار می‌رود که منجر به مسیر بینی بازتر می‌گردد. پروسه 15 دقیقه طول می‌کشد. بیشتر زمان صرف بی حسی بافت بینی با داروهای موضعی و تزریقی می‌گردد. پروسه با یک جسم عصایی که در بافت‌ها قرار داده می‌شود، انجام می‌گیرد. سپس انرژی فرکانس رادیویی برای حدود 10 ثاینه به بافت‌ها آزاد می‌شود. کاربردهای متعددی روی هر طرف بینی برای حداکثر اثر انجام می‌شود. پروسه هنگامیکه زخم بافتی ایجاد می‌شود موفق است. بنابراین، حدود سه ماه طول می‌کشد که اثر کامل پروسه دیده شود. هرچند هنگامیکه زخم بافتی به مرور زمان نرم می‌شود، تورم و تنگ شدن ممکن است باز گردد. سپس چنانچه در مطب نیاز باشد، پروسه می‌تواند تکرار شود. مشکلات آناتونیک متعدد دیگری می‌توانند خروپف را ایجاد یا بدتر کنند. تیغه "دیواری" در مرکز بینی است که مسیرهای راست و چپ را جدا می کند. پس از ضربه (طی تنفس)، تیغه می‌تواند به یک طرف منحرف شود یا ممکن است به دو طرف کمانی شود (یکطرف با جلوی تیغه و طرف دیگر با پشت تیغه). انحراف تیغه می‌تواند با خارج کردن غضروف دارای انحنا تصحیح شود. این جراحی معمولاً در اتاق جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. پس از جراحی، اگر انسداد بینی بهبود یابد، خروپف اغلب بهبود می‌یابد. پولیپ‌های بینی "غدد" موکوسی در بینی هستند که معمولاً با آلرژیها ایجاد می‌شوند. همچنانکه آنها به مرور زمان به بزرگ شدن ادامه می‌دهند می‌توانند انسداد بینی ایجاد کنند. اگر پولیپ‌ها به اندازه کافی بزرگ باشند، برداشتن آنها به جراحی نیاز خواهد داشت. این جراحی در گذشته در مطب پزشک انجام می‌شد. هرچند، در حال حاضر بیشتر معمول است که جراحی در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام شود. برداشتن پولیپ‌ها انسداد بینی را کاهش می‌دهد که ممکن است خروپف را نیز بهبود بخشد. جراحی دهانی برای خروپف خروپف همچنین می‌تواند با کام و زبان کوچک بلند و شل ایجاد شود. پروسه‌های متعددی وجود دارند که زبان کوچک و کام را در بر می‌گیرند. برخی پروسه‌ها بافت را خارج می‌کنند در حالیکه بقیه تلاش می‌کنند که بافت‌ها را سخت کنند. Uvulectomy برداشتن زبان کوچک است. این کار می‌تواند به آسانی تحت بیهوشی موضعی در مطب پزشک انجام شود. فرد معمولاً از نداشتن زبان کوچک چیزی را از دست نمی‌دهند. هرچند، دوره یک تا دو هفته‌ای از ناراحتی در گلو پس از جراحی وجود دارد. برخی افراد به ضد دردهای قوی برای روزهای متعددی نیاز دارند در حالیکه بقیه تنها به استامینوفن (Tylenol) یا معادل OTC آن نیاز دارند. بیشتر افراد درد را مشابه یک گلو درد ویروسی بد توصیف می‌کنند که هنگام ورم کردن بدترین حالت است. خطرات اصلی uvulectomy درد، خونریزی و تغییر صحبت کردن هستند (اگر شما زبانی با حروف حلقی سایشی مثل عبری یا فارسی را صحبت می‌کنید). Uvulopalatoplasty با کمک لیزر (LAUP) کوتاه کردن کام با لیزر را در بر می‌گیرد. این کار می‌تواند در مطب پزشک تحت بیهوشی موضعی انجام شود. برش‌های کوچک در کام روی هر طرف زبان کوچک با لیزر ایجاد می‌شوند. پروسه‌های متعددی معمولاً برای حداکثر اثر مورد نیاز هستند. زخم ایجاد شده با جراحی، کام را سخت می‌کند، توانایی کام را جهت ارتعاش کاهش می‌دهد و کام را از یک طرف به منظور محکم کردن آن می‌کشد. این پروسه منجر به درد خفیف تا متوسط برای یک یا دو هفته می‌گردد که معمولاً با ضد دردهای خوراکی کنترل می‌شود. خروپف ناشی از کام بلند و شل می‌تواند با جراحی‌هایی در مطب که کام را سخت می‌کند درمان شود. مثل یک بادبان روی یک قایق بادبانی، هوایی که در اطراف کام حرکت می‌کند می‌تواند ارتعاشات بافتی ایجاد کند. برای بادبان قایق بادبانی، تخته‌های نازک جهت محکم کردن بادبان و کاهش ارتعاش قرار داده می‌شوند. به صورت مشابه، یک کام محکم‌تر کمتر مرتعش می‌شود. کام می‌تواند با ایجاد زخم بافتی(همانطور که در قبل بحث شد) یا با ایمپلنت‌ها محکم شود. قطع کام با فرکانس رادیویی. می تواند تحت بی حسی موضعی در مطب پزشک انجام شود. معمولاً سه تونل در بافت با عصای فرکانس رادیویی ایجاد می‌شود. انرژی فرکانس رادیویی برای حداکثر ده ثانیه با عصا در بافت عضلانی کام بکار گرفته می‌شود. بافت همچنانکه زخم بافتی، و کام محکم می‌گردد و ارتعاش کمتر می‌شود بهبود می‌یابد. به طور معمول، تشکیل زخم بافتی در کام برای تا سه ماه ادامه می‌یابد. تا 77% افراد کاهش خروپف را پس از این پروسه گزارش می‌کنند، هرچند هنگامیکه بافت به مرور زمان بهبودی را ادامه می‌دهد، کام ممکن است نرم شود و دوباره انسداد یابد. یک مطالعه 29% عود در خروپف پس از یکسال را گزارش می‌کند. ایمپلنت‌های کام. اکنون جهت درمان خروپف بکار می‌روند. آنان از Dacron تشکیل می‌شوند که یک ماده غیر واکنش پذیر است که برای چندین سال برای جراحی دریچه قلب و ترمیم فتق بکار رفته است. Dacron همچنین بافت طبیعی را به رشد درون خود تشویق می‌کند. ایمپلنت‌های Dacron کوچک به درون کام تحت بیحسی موضعی قرار داده می‌شود. ایمپلنت‌ها کام را مثل زخم بافتی پس از درمان‌های فرکانس رادیویی محکم می‌کنند. ایمپلنت‌ها در بافت می‌مانند، بنابراین وقوع خروپف باید کاهش یابد. یک خطر افزایش کم عفونت پس از قرار دادن ماده خارجی در بافت کام وجود دارد. اگر این مسئله رخ داد، ایمپلنت باید برداشته شود و با ایمپلنت دیگری جایگزین شود. اگر چه این مسئله شبیه یک نتیجه منفی بنظر می‌رسد، عفونت حقیقتاً منجر به زخم شدن می‌گردد که به کاهش ارتعاشات کام کمک می‌کند. پروسه ایمپلنت منجر به التهاب بافتی کمتر می‌گردد و بنابراین جراحی خیلی یا برای مدت طولانی مثل درمان‌های فرکانس رادیویی آزار نمی‌دهد. موفقیت جراحی جراحی‌ها معمولاً در کاهش خروپف موفقیت آمیز هستند. موفقیت جراحی به ناحیه مشکل ساز که خروپف را ایجاد می‌کند بستگی دارد. به عنوان مثال، فردی با احتقان بینی بهبودی زیادی با عمل کام و بالعکس نخواهد داشت. فاکتور دیگر که اندازه گیری موفقیت را سخت می‌کند تشخیص موفقیت است. همانطور که پیش‌تر بحث شد، هدف جراحی یک خواب شبانه موفق برای اطرافیان فرد خروپف کننده است. گزارش شده است که جراحی ایمپلنت کام خروپف را کاهش می‌دهد. روی مقیاس بلندی از 100-1، کاهش متوسط از 79تا48 در سه ماه است. آیا سطح خروپف 48 یک موفقیت است؟ برای برخی افراد این ممکن است موفقیت باشد، اما برای بقیه نه. به صورت مشابه، جراحی ایمپلنت کام توسط 89% خروپف کننده‌ها توصیه شد، اما تنها 69% همسران آنها آنرا توصیه کردند. جراحی ایمپلنت کام، مثل بقیه جراحی‌ها، بسیار موفقیت آمیز است اگر بیماران با دقت انتخاب شوند. تنها افراد با خروپف ناشی از مشکلات کام با جراحی کام بهبود خواهند یافت، و تنها همسر خروپف کننده تشخیص خواهد داد که آیا بهبود در خروپف "موفقیت" است یا نه؟ خروپف در یک نگاه * خروپف با ارتعاش بافت‌ها در راه‌های هوایی بینی و گلو ایجاد می‌شود. * ارتعاشاتی که خروپف را ایجاد می‌کنند با تلاطم جریان هوا در درون راه‌های هوایی باریک شده ایجاد می‌شوند. * خروپف با مرحله خواب، وضعیت خوابیدن، و کاربرد داروها و الکل تحت تاثیر قرار می‌گیرد. * خروپف مشکلی برای اعضاء خانواده و هم اتاقی‌های خروپف کننده است. * خروپف همچنین ممکن است نشانه یک مشکل پزشکی باشد. * درمان‌ها برای خروپف غیر جراحی و جراحی هستند.