سوسک و عشق

سوسک با خدا گفت : کسی دوستم ندارد . می دانی که چه قدر سخت است ، این که
کسی دوستت نداشته باشد ؟ تو برای دوست داشتن بود که جهان را ساختی . حتی
تو هم بدون دوست داشتن …

خدا هیچ نگفت .

گفت : به پاهایم نگاه کن ! ببین چقدر چندش آور است . چشم ها را آزار می
دهم . دنیا را کثیف می کنم . آدم هایت از من می ترسند . مرا می کشند .
برای این که زشتم . زشتی جرم من است .

خدا هیچ نگفت .

گفت : این دنیا فقط مال قشنگ هاست . مال گل ها و پروانه ها . مال قاصدک ها . مال من نیست .

خدا گفت : چرا ، مال تو هم هست .

خدا گفت : دوست داشتن یک گل ، دوست داشتن یک پروانه یا قاصدک کار چندانی
نیست . اما دوست داشتن یک سوسک ، دوست داشتن " تو " کاری دشوار است . دوست
داشتن ، کاری ست آموختنی و همه کس ، رنج آموختن را نمی برد . ببخش ، کسی
را که تو را دوست ندارد ، زیرا که هنوز مومن نیست ، زیرا که هنوز دوست
داشتن را نیاموخته ، او ابتدای راه است . مومن دوست می دارد . همه را دوست
می دارد . زیرا همه از من است و من زیبایم ، چشم های مومن جز زیبا نمی
بیند . زشتی در چشم هاست . در این دایره ، هر چه که هست ، نیست الا زیبایی
... آن که بین آفریده های من خط کشید شیطان بود . شیطان مسئول فاصله هاست
. حالا قشنگ کوچکم ! نزدیک تر بیا و غمگین نباش .
قشنگ کوچک نزد خدا رفت و دیگر هیچ گاه نیندیشید که نازیباست.