آیا بوسیدن خطرناک است ؟

من طرف **silence** الخميس سبتمبر 03, 2009 5:56 am

به
من گفته شده بود " بهتره حواست باشه كه چه كسي را بوس مي كني ! ".
دبيرستاني بودم كه بيماري مونو شايع شد . بچه ها يك ماه از مدرسه عقب
افتادند ؛ به همه گفته شده بود كه اين مسئله به خاطر آن است كه " تعداد
زيادي از مردم ،‌تعداد زياد ديگري را بوسيده اند" . وقتي اين اتفاق افتاد
فقط دو سه تا از بچه ها مونو[1] گرفته بودند كه آنها حتي همديگر را هم نمي
شناختند ، بقيه اش هيجان زياد ، شايعه و داستان بود .اما اين " بيماري
بوسيدن" ، كه خيلي ها آن را اينطور مي ناميدند، هميشه براي من جاي سئوال
داشت . آيا واقعاً خطرناكه ؟ آيا واقعاً بوس كردن كار پرريسكيه ؟
بيماري
مونو از طريق عفونتي با ويروس اشتاين – بار[2] (EBV)ايجاد مي شود ، بعد
از تماس با ويروس (EBV)، هيچگونه علامتي در بيمار ديده نمي شود- در واقع ،
در بيش از 95% افراد بزرگسال ، شواهدي از وجود پادتن اين ويروس كه در
گذشته به بدن وارد شده است ، ديده مي شود ، اگرچه اكثر آنها هيچ بيماري
مرتبطي را به خاطر نمي آورند. به دلايلي كه همچنان ناشناخته مانده است ،
فقط تعدادي از مردم بعد از تماس با ويروس (EBV)به بيماري مونو كه همراه
با خستگي ،‌سردرد ،‌درد ماهيچه ها يا مفاصل ، تب ، ورم غدد لنفاوي و گلو
درد است ، دچار مي شوند .درست است كه ويروسEBV در آب دهان موجود است و مي
تواند از طريق بوسيدن منتقل شود ، اما مونو بيماري بسيار واگيرداري نيست و
همچنين از طرق ديگري هم مانند سرفه يا عطسه مي تواند انتقال يابد . از
آنجايي كه هيچ گونه علامتي وجود ندارد ، جلوگيري از انتشار اين ويروس كار
آساني نيست.حتي زماني هم كه علامتي هم وجود داشته باشد ، قبل از تشخيص
بيماري هم مي تواند مسري باشد.

ساير عفونت ها نيز مي توانند موجب بيماري هايي شبيه به
مونو مثل [3](CMV)و بقيه بيماري هاي ويروسي شوند. آزمايش هاي خون معمولاً
مي توانند در صورت لزوم به تشخيص بيماري مونو كمك كنند .

هيچ درمان مؤثر و قطعي براي اين بيماري وجود ندارد
،‌اما استامينوفن يا ايپوبروفن و مايعات مي توانند مفيد باشند .اكثر كساني
كه به اين بيماري دچار مي شوند ، بعد از مدت يك يا دو هفته كاملاً بهبود
مي يابند . در اغلب موارد احساس خستگي بيش از يك ماه به طول مي انجامد ،
اما حتي در آن موقع نيز بازگشت به حالت عادي انتظار مي رود .به دليل اينكه
ممكن است طحال بزرگ شود و چنانچه آسيب ببيند ،‌مي تواند پاره شود ، به
افرادي كه دچار مونو هستند توصيه مي شود حداقل تا يك ماه بعد از بهبودي ،
سراغ هيچگونه ورزشي نروند.

بيماري هاي عفوني مربوط به بوسيدن

در تبادل هرگونه ترشحي از بدن ، خطر انتقال عوامل
عفوني وجود دارد . اگرچه بدن سيستم هاي دفاعي دارد كه از عفونت ها جلوگيري
مي كند ولي آنها براي بعضي از عفونت ها بهتر از عفونت هاي ديگر عمل مي
كنند .براي مثال ، HIV و هپاتيت B به راحتي از طريق روابط جنسي منتقل مي
شوند، حال آنكه هپاتيت ‍ C به سادگي از اين طريق انتقال نمي يابد .

به طور مشابه ، بعضي از بيماري ها به راحتي بيماري هاي
ديگر ، از طريق بوسيدن انتقال نمي يابند . HIV به ندرت از راه بوس كردن
سرايت مي كند ؛ و چنانچه انتقال اتفاق بيافتد ، به خاطر زخم هاي بازي است
كه در دهان وجود دارند و امكان تماس با خون و نه فقط بزاق دهان را ايجاد
مي كنند .از سوي ديگر ، بسياري از بيماري هاي ويروسي نيز از طريق بوسيدن
انتقال مي يابند : ويروس تبخال ، عامل تاول هاي تبخالي ، تاول هاي ناشي
از تب از اين قبيل هستند . در حقيقت ، بيماري هايي كه از طريق بوسيدن
انتقال مي يابند ، مانند مونو ، تأثير كمي بر كل سلامتي بدن دارند .

نتيجه كلي

اگرچه اين مطلب درست است كه ويروس EBV به راحتي از
طريق بوسيدن از يك شخص به شخص ديگري انتقال مي يابد ، معمولاً هيچ بيماري
مرتبطي با اين عفونت تشخيص داده نمي شود .حتي در زمان وقوع مونو ،‌بهبودي
كامل در مدت زماني كوتاه ، يك قاعده است .

پس باوجود اينكه " بيماري بوسيدن " واقعي است ، ولي عمل بوس كردن به ندرت خطري براي سلامتي شما محسوب مي شود .

نوشته رابرت اشمرلينگ[4] ، انتشارات سلامت هاروارد
تهیه و ترجمه :گروه سلامت سیمرغ