قطره های چشمی

قطره های چشمی می توانند در درمان بیماریها یا رفع ناراحتیهای چشمی بسیار مفید باشند. اما مهم است كه بیاد داشته باشید كه تمامی داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. داروها بیماریها را درمان می كنند اما می توانند گاهی اوقات مشكل ایجاد كنند.

بسیاری از بیماریهای چشمی را می توان با قطره ها درمان كرد. اغلب اثر داروها در چشم باقی می ماند و فقط مقدار كمی از آن به سایر نقاط بدن میرسد بنابراین خطر كمی نسبت به داروهای خوراكی در ایجاد عوارض جانبی دارند.

بعضی از عوارض قطره های چشمی موضعی هستند بدین معنی كه روی چشم اثر می كنند ولی در تمامی بدن اثری ندارند. اما مانند هرگونه داروی دیگری قطره های چشمی می توانند سلامتی شما از جمله سلامتی چشمانتان را به خطر بیاندازند.

داروها را صحیح استفاده كنید:
وقتیكه پزشك شما دارویی را برایتان تجویز می كنند باید نکات مهم زیر را درنظر داشته باشید:

• مطمئن شوید كه اسم دارو را می دانید. داروها همواره یك اسم ژنریك و یك اسم تجارتی دارند. اسم ژنریك را می توان با حروف ریز زیر نام دارو پیدا كرد.
  
• مطمئن شوید كه میزان دفعات مورد نیاز استفاده از دارو را می دانید.
  
• بروشور دارو كه حاوی جزئیات درباره عوارض جانبی و تذكرات لازم می باشد را بخوانید. چنانچه سئوالی داشتید، با چشم پزشكتان تماس بگیرید.
  
• چنانچه در هنگام استفاده از دارو ناراحتی برایتان ایجاد شد بلافاصله با چشم پزشكتان تماس بگیرید.

گاهی اوقات چشم پزشك می تواند داروی دیگری را تجویز كند یا از روش دیگری برای درمان استفاده كند. اما گاهی اهمیت قطره های چشمی بحدی است كه ممكن است شما مجبور باشید بعضی از عوارض جانبی را در ضمن درمان تحمل كنید.

حساسیت ها
بیاد داشته باشید که هر گونه حساسیت دارویی را باید به پزشک/چشم پزشک معالجتان اطلاع دهید. هر دارویی میتواند باعث ایجاد حساسیت شود حتی قطره های ساده كه احتیاج به نسخه ندارند چون بهر حال حاوی مواد شیمیایی هستند. گاهی اوقات داروهائی هستند كه ممكن است در گذشته برای شما مشكل آفرین بوده اند. مهم است كه هر گونه واكنش حساسیتی را که در گذشته داشته اید به پزشك بگوئید. واكنشهای حساسیتی نسبت به قطرههای چشمی معمولا باعث ایجاد خارش ،تورم وایجاد دانه های قرمز در اطراف چشم می شوند. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض متعاقب مصرف قطره های چشمی حتماً با چشم پزشک خود تماس بگیرید.

قطره های چشمی مورد استفاده در معاینه چشمی

قطره های گشاد كننده : چشم پزشك از قطره های چشمی برای گشاد كردن مردمک چشم شما استفاده می كند كه بدینوسیله می تواند داخل چشم شما را ببیند. چون بعد از معاینه بدلیل استفاده از دارو توسط پزشك رانندگی ممكن است مشكل باشد بهتر است شما ترتیبی برای رسیدن به خانه بعد از معاینه فراهم كرده باشید .

قطره های بی حس كننده: بی حس كننده ها داروهای از بین برنده درد می باشند كه چشم های شما را در عرض چند ثانیه بی حس می كند. این قطره ها بایستی در مطب پزشك استفاده شود و هرگز در خانه بكار نرود. استفاده مكرر از آنها میتواند به سطح چشم شما صدمات جدی بزند.

قطره های چشمی بدون نسخه
شما می توانید بعضی از قطره های چشمی را بدون نسخه خریداری كنید اما به یاد داشته باشید كه حتی این قطره ها هم حاوی مواد دارویی هستند. قطره ها بایستی بر اساس تجویز پزشكتان و توصیه بروشور دارو استفاده شوند هر گونه علامتی كه قطره ها ایجاد كنند ممكن است واكنش حساسیتی باشد حتی قطره هایی بدون نسخه.

قطره اشك مصنوعی محلولی است برای مرطوب كردن چشمهای خشك. شما میتوانید آن را به میزانی كه نیاز دارید استفاده كنید. قطره های بدون ماده نگهدارنده برای افراد بدون حساسیت وجود دارند. قطره های ضد پرخونی وقرمزی حاوی داروهایی هستند كه چشمها را با منقبض كردن عروق سفید میكنند. اگرچه این داروها باعث بهبود سلامتی چشم نمی شوند اما این قطره ها از قرمزی چشمها كم می كنند. معمولا اگر زیاد استفاده نشوند بی ضرر هستند. چنانچه شما از این داروها مكررا" استفاده كنید ممكن است چشمهای شما قرمزتر شده و با قطع دارو تحریك و قرمزی ایجاد كنند.

داروهای نیازمند نسخه
قطره های استروئید (كورتون): این داروها بسیار قوی هستند و بایستی فقط با نظر پزشك مصرف شوند. استفاده از آن برای مشكلات چشمی بدون نظر پزشك می تواند خطرناك باشد. وقتیكه استروئیدها استفاده میشوند توانایی چشم برای مقابله با عفونتها و ترمیم صدمات كاهش می یابد. استفاده طولانی مدت از این قطره ها میتواند منجر به ایجاد آب سیاه یا آب مروارید و باعث از دست دادن دید شما شود. علیرغم این خطرات فوائد استفاده از استروئید ها در درمان بعضی بیماریها مهم می باشد كه بایستی بهرحال تجویز شوند. اسامی ژنریك استروئیدهای شایع عبارتند از:

• پرونیزولون
  
• دگزامتازون
  
• بتامتازون
  
• هیدروكورتیزون
  
• فلوئورومتولون
  
• مدریزون

قطره های درمان عفونت: چشم پزشكتان درصورتیكه شما عفونتی داشته باشید كه بتوان با داروهای خاص درمان كرد ممكن است این داروها را تجویز كند. قرمزی چشم لزوماً به معنای وجود عفونت نیست. داروی خاصی وجود ندارد كه بر روی تمامی عفونتها موثر باشد. بعضی عفونتها را نمی توان با هیچكدام از داروهای فعلی درمان كرد. شما بایستی در عرض چند روز بهبودی قابل توجهی بدست آورید. در صورتیكه در حین استفاده قطره وضعیت چشم شما بدتر شد با چشم پزشك تماس بگیرید.

قطره های درمان گلوكوم (آب سیاه): آب سیاه بیماری عصب چشمی و اغلب ناشی از افزایش فشار داخل چشم است. از آنجا آب سیاه می تواند منجر به كاهش دید شود قطره های چشمی برای كاهش فشار چشم مورد استفاده قرار می گیرند.

بعضی از داروهای گلوكوم مانع ایجاد مایع بیش از حد داخل چشم می شوند. سایر داروها خروج مایع را در چشم بیشتر می كنند. شما قطره های ضد آب سیاه را در چشم می ریزید اما این داروها روی بقیه نقاط بدن شما هم اثر می كنند. چون این داروها مانع از دست دادن دید شما می شوند شما ممكن است مجبور باشید این عوارض جانبی را تحمل كنید.

مراقب عوارض جانبی باشید
داروهای مختلف ضد آب سیاه اثرات جانبی متفاوتی دارند.

تنگ كننده های مردمك: آنها ممكن است باعث تاری دید، سردرد و حتی پارگی پرده شبكیه شوند. اگرچه پارگی پرده شبكیه نادر است ولی چنانچه شما نقاط سیاه متحرک یا جرقه های نورانی دیدید فورا" با چشم پزشك تماس بگیرید.

بلوک كننده های بتا: ممكن است باعث مشكلات تنفسی در كسانیكه آسم یا تنگی نفس دارند شوند. از عوارض دیگر این داروها كاهش یا نامنظمی ضربان قلب و افسردگی است. لازم است اگر آسم یا تنگی نفس دارید پزشكتان را قبلا" مطلع نمایید.

اپی نفرین: ممكن است باعث افزایش یا نامنظمی ضربان قلب و یا افزایش فشارخون شوند.

چنانچه شما هر كدام از این اثرات جانبی را تجربه كردید به چشم پزشك مراجعه كنید. همچنین در صورتیكه از قطره های ضد آب سیاه استفاده می كنید در مراجعه به دیگر پزشكها هم مدت مصرف را یادآوری كنید.

چگونه قطره ها را در چشم بریزید
در ابتدا ممكن است ریختن قطره ها در چشم مشكل بنظر برسد اما با تمرین آسانتر می شود.

• سر خود را به عقب خم كنید.
  
• پلك تحتانی خود را بكشید تا یك فضا ایجاد شود. (مطابق شکل های زیر)

• قطره را بداخل این فضا بیندازید بدون اینکه نوک قطره چکان با چشم یا پلک شما تماس یابد. (به منظور جلوگیری از آلودگی شده ظرف قطره)
  
• چشمان خود را ببندید (پلك نزنید) و نقطه ای كه پلك به بینی وصل می شود را فشار دهید و این عمل را برای 2 تا 3 دقیقه ادامه دهید. (مطابق شکل های زیر)

• قبل از بازكردن چشمها قطره جذب نشده و اشك را از پلكهای بسته با دستمال کاغذی تمیز پاك كنید. سپس چشم هایتان را باز كنید.
  
• چنانچه بایستی بیش از یك نوع قطره را در یك زمان استفاده كنید. قبل از استفاده از قطره دوم 3 تا 5 دقیقه صبر كنید.

منبع: www.30noohe7.mihanblog.com