اگر بار گران بودیم...

حرف های ما هنوز ناتمام
تا نگاه می کنی وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از آنکه با خبر شوی
لحظه عزیمت تو ناگزیر میشود
آی درد و حسرت همیشگی
...
ناگهان چه قدر زود دیر می شود
"خدایا
آنچنان نیرویی مرا عطا کن تا بار رضایت تو را بر دوش توانم کشید"[right]