يک نوجوان هندي باهوش‌ترين فرد جهان

من طرف **silence** الجمعة ديسمبر 11, 2009 7:13 am

دوربين
روي يک پسر بچه هفت ساله زوم مي‌كند. در يک اتاق ساده که شباهت زيادي به
اتاق جراحي ندارد، دستان کوچک و سياه يک کودک هندي همانند دست يک جراح با
تجربه حرکت مي‌کند. نفس‌ها اما در سينه افراد خانواده دختر جواني که
دستانش به خاطر حادثه سوختگي به هم چسبيده، حبس شده است. کسي باورش
نمي‌شود و همه کساني که از تلويزيون اين صحنه را مي‌بينند اين رويداد
برايشان بيشتر شبيه يک شوخي است اما حقيقت دارد. پسر سبزه کوچولو همان
نابغه‌ترين فرد جهان است که با داشتن‌ آي‌کيو 146 از انيشتين سبقت گرفته و
تبديل به باهوش‌ترين فرد روي كره زمين شده است.

«اكريت» معمولي نيست

16
سال پيش در يک دهکده دورافتاده در هند به نام هيماچال، پسري به دنيا آمد
که به عقيده مادرش با خيلي از بچه‌هاي ديگر دهکده تفاوت داشت.

راکشا
مادر اين نابغه جهان است که وقتي در مورد او صحبت مي‌کند ذوق عجيبي در
چشم‌هايش پيداست. او با يک غرور فوق‌العاده اينطور پسرش را توصيف مي‌کند:
از همان کودکي مي‌دانستم که راکشا خيلي متفاوت است. وقتي دو سال بيشتر
نداشت، توانست حروف الفبا را ياد بگيرد و ما راکشا را در وصل کردن حروف و
ساختن کلمه آموزش داديم و با ناباوري متوجه شديم که راکشا استعداد
فوق‌العاده‌اي در يادگيري دارد.

مادر «اكريت» يکي از عکس‌هاي
دوران دبستان راکشا را نشان مي‌دهد و با يک غرور خاصي ادامه مي‌دهد: وقتي
«اكريت» در کلاس دوم بود به راحتي از عهده امتحانات کلاس پنجم بر مي‌آمد و
همينطور که سنش بالاتر مي‌رفت ما فهميديم که او حتي توانايي جواب دادن به
يکسري سوالات تخصصي در مقطع ليسانس را هم دارد. همه اينها باعث شد که به
يقين برسيم «اكريت» يک نابغه است. در سني که به‌طور طبيعي همه کودکان حروف
الفبا را ياد مي‌گيرند «اكريت» کتاب‌هاي شکسپير مطالعه مي‌کرد.

اين
نابغه جهاني در پنج سالگي کتا‌ب‌هاي طبي جمع‌آوري مي‌کرد و يک کتابخانه
کوچکي هم ترتيب داده بود. يک‌سال بعد او براي آموزش و مدارک رسمي در مدرسه
ثبت‌نام کرد و همزمان به تدريس انگليسي و رياضيات به ديگران پرداخت.

کودکي که شکسپير را مي‌فهميد

در
روستايي که «اكريت» در آن زندگي مي‌کند او را به نام پسر معجزه مي‌شناسند
و علت اين نامگذاري به خاطر اولين تجربه موفق جراحي او در هفت سالگي بود.
سال گذشته از«اكريت» در يک برنامه تلويزيوني دعوت شد و مجري برنامه از او
پرسيد که آيا او قادر به فهم کتاب‌هاي شکسپير در چهار سالگي بوده است؟
«اكريت» در جواب مي‌گويد: «بله آن را کاملا مي‌فهميدم به همين دليل هميشه
مي‌خواندمش.»

«اكريت» در سنين خردسالي علاقه شديدي به مبحث علوم
و کالبد شکافي داشت. وقتي دکترهاي محلي متوجه علايق او شدند به وي اجازه
دادند تا در شش سالگي شاهد انجام عمليات جراحي در بيمارستان باشد. بعد از
اين کار او بيشتر تشويق شد و در تمام زمينه‌هاي مرتبط به موضوع طبابت تا
جايي که در توانش بود مطالعه مي‌کرد. وقتي خانواده‌اي فقير در همان دهکده
از استعداد ذاتي او خبردار شدند، از او خواستند تا عملي را روي دختر
خردسال‌شان به‌طور مجاني انجام دهد که اين عمل با موفقيت کامل به دست او
به پايان رسيد.

بعد از آن عمل «اكريت» به نابغه طبابت در
هندوستان شهرت پيدا کرد و گاه و بيگاه همسايه و آشنا و غريبه براي مداوا و
مشاوره به او مراجعه مي‌کردند. در 11 سالگي «اكريت» به خاطر نبوغ خود در
دانشگاه پنجاب پذيرفته شد و بدين ترتيب او عنوان جوان‌ترين دانشجو
دانشگاه‌هاي هندوستان را نيز به خود اختصاص داد. در پايان همان سال براي
مشارکت و مشاوره در مسائل تحقيقاتي پزشکي به همکاري دانشمندان و علماي
برجسته به دانشگاه سلطنتي انگلستان در لندن از او دعوت شد.

تا راه درمان را نيافتي به خانه بازنگرد

اين
نابغه جوان آرزوهاي زيادي دارد که يکي از آنها يافتن راهي براي مبارزه با
سرطان است. «اكريت» خاطره‌هاي دردناکي از مردماني که مبتلا به سرطان بوده
و بر اثر فقر در گوشه و کنار خيابان جان مي‌دادند در ذهنش مانده است.

او
مي‌گويد: من از ديدن اين صحنه‌ها خيلي رنج مي‌برم و به همين دليل مي‌توانم
بگويم که انگيزه اصلي من براي طبابت و مخصوصا سرطان همين خاطرات تلخ است
که مي‌خواهم راهي براي کمک به اين انسان‌ها پيدا کنم. اما پيدا کردن درمان
سرطان تنها راهي است که «اكريت» مي‌تواند به سوي خانواده‌اش برگردد زيرا
خانواده او شرط بازگشتش به خانه را يافتن درمان سرطان گذاشته‌اند.

پدر
«اكريت» مي‌گويد: تا زماني که «اكريت» درماني براي سرطان نيافته حق بازگشت
به خانه و سرزمين خود را ندارد و بايد در غربت به‌سر کند.

در حال
حاضر «اكريت» به‌طور همزمان در رشته‌هاي گياه‌شناسي، جانور‌شناسي و شيمي
در مقطع ليسانس درحال تحصيل است و او اميدوار است تا روزي در دانشگاه
هاروارد به ادامه تحصيل پرداخته و به اخذ مدارک و همچنان دانش بالاتر دست
يابد و مهم‌تر از همه با يافتن درمان سرطان به آغوش خانواده‌اش بازگردد.