بازگشت از مرگ خویش

من طرف **the READER** الخميس نوفمبر 19, 2009 12:13 pm

رها از خاطره و آرزو
نامحدود، انتزاعی، انگار خود آینده،
انسان مرده، یک مرده نیست: خود مرگ است.
چونان خدای اسرار
که هرچه‌اش به زبان آمدنی‌است، باید که انکار شود
مرده، همه‌جا بیگانه،
چیزی جز ویرانی و غیاب جهان است.
ترکش می‌کنیم نه‌چنان که رنگ یا هجا را ترک می‌گوییم
اینجا، در گوشه‌ای که چشم‌هایش را دیگر یارای نظاره نیست
آن‌جا، در معبری که آرزوهایش در انتظار مدفون شده‌اند
حتی هرآن‌چه بدان اندیشه می‌کنیم
او هم می‌توانست درکار اندیشیدن به آن باشد.

به دزدها می‌مانیم
در حال تقسیم غنیمت شب‌ها و روزها.