آنا کارنیا

نا کارِنینا (به روسی: ‎Анна Каренина ‏) نام رمانی است نوشته لئو تولستوی، نویسنده روسی .

این رمان در آغاز بصورت پاورقی از سال ۱۸۷۵ تا ۱۸۷۷ در گاهنامه‌ای به چاپ رسید.

رمان آنا کارنینا را شاهکار سبک تخیلی واقعگرا دانسته‌اند.
داستان آناکارنینا دارای شخصیت اول واحدی نیست. شما با دیدن نام آناکارنینا در ذهنتان این تصور ایجاد می‌شود که این داستان حتما ً بکلی دربارهٔ اوست،اما در واقع اینطور نیست،در حالی که شاید بیش از نیمی از داستان دربارهٔ او باشد،باقی داستان دربارهٔ فردی به نام (لوین) می‌باشد که البته این دو شخصیت در داستان رابطهٔ دورادوری با هم دارند.به عبارتی آناکارنینا خواهر دوست لوین می‌باشد.در طول داستان این دو شخصیت فقط یک بار و در اواخر داستان با هم روبرو می‌شوند.پس در حقیقت این رمان فقط به زندگی آناکارنینا اشاره ندارد و به زندگی و افکار شخصیت های دیگر داستان نیز پرداخته شده است.آنا نام این زن می‌باشد و کارنین نام شوهر او است و او به مناسبت نام شوهرش آناکارنینا نامیده می‌شود.

تولستوی در نوشتن این داستان سعی داشته برخی افکار خود را در غالب دیالوگ های متن به خواننده الغاء کند و او را به تفکر وا دارد.در بعضی قسمت های داستان تولستوی در بارهٔ شیوه‌های بهبود کشاورزی یا آموزش سخن گفته که نشانگر این است که در این زمینه‌ها اطلاعات وسیعی داشته است.البته بیان این اطلاعات و افکار،بعضا ً باعت شده داستان از موضوع اصلی خارج شده و خسته کننده شود.به خصوص وقتی که در داستان صحبت از کشاورزی می‌باشد. یکی از بارز ترین جلوه‌های ظهور اندیشه‌های این نویسنده در داستان،قسمت هایی است که او افکار مذهبی خود را در غالب افکار شخصیت مهم داستان یعنی (لوین) آورده است.

داستان از اینجا شروع می‌شود که زن و شوهری به نام های استپان آرکادیچ و داریا الکساندرونا با هم اختلافی خانوادگی دارند.آناکارنینا خواهر استپان آرکادیچ می‌باشد و از سن پترزبورگ به خانهٔ برادرش که در مسکو می‌باشد می‌آید و اختلاف زن و شوهر را حل می‌کند و حضورش در مسکو باعث بوجود آمدن ماجراهای اصلی داستان می‌شود... در داستان فضای اشرافی آن روزگار حاکم است.زمانی که پرنس ها و کنت ها دارای مقامی والا در جامعه بودند و آداب و رسوم اشرافیت و نجیب زادگی بر داستان حاکم است در کل داستان روندی نرم و دلنشین دارد و فضای خشک داستان جنگ و صلح بر آناکارنینا حاکم نمی‌باشد. این داستان که درون مایه‌ای عاشقانه-اجتماعی دارد،بعد از جنگ صلح بزرگترین اثر این نویسندهٔ بزرگ روسی می‌باشد