نوشتن

من طرف **fabulous** الخميس أكتوبر 29, 2009 3:49 am

کيست آن که به پيش مي راند
قلمي را که بر کاغذ مي گذارم
در لحظه ي تنهايي؟
براي که مي نويسد
آن که به خاطر من قلم بر کاغذ مي گذارد؟
اين کرانه که پديد آمده از لب ها، از روياها،
از تپه يي خاموش، از گردابي،
از شانه يي که بر آن سر مي گذارم
و جهان را
جاودانه به فراموشي مي سپارم.
□
کسي در اندرونم مي نويسد، دستم را به حرکت درمي آورد
سخني مي شنود، درنگ مي کند،
کسي که ميان کوهستان سر سبز و درياي فيروزه گون گرفتار آمده
است.
او با اشتياقي سرد
به آ نچه من بر کاغذ مي آورم مي انديشد.
در اين آتش داد
همه چيزي مي سوزد
با اين همه اما، اين داور
خود
قرباني است
و با محکوم کردن من خود را محکوم مي کند.
به همه کس مي نويسد
هيچ کس را فرانمي خواند
براي خود مي نويسد
خود را به فراموشي مي سپارد
و چون نوشتن به پايان رسد
ديگر بار
به هيات من درمي آيد.

اكتاويو پاز