علی(ع) از زبان خودش ! و پاسخ یک سوال

قال علی (ع): ” انما مثلی بینکم کالسراج فی الظلمه ، یستضیءُ بها من و لجها ”
مثل من در بین شما ، مثل چراغ پر نوری در تاریکی است ،تنها کسانی از آن بهره می برند که در شعاع نور آن باشند (نهج البلاغه خطبه ۱۸۷)
در کلمات پیامبراسلام (ص) و ائمه طاهرین (ع) تعبیراتی دیده میشود که گاه ناآگاهان تصور می کنند که این سخنان خود ستایی و تعریف از خویشتن است . در حالی که بین خودستایی ومعرفی کردن خویش تفاوت روشنی وجود دارد .
گاها شما شخصی را کاملا می شناسید ،ولی او بر اثر خود خواهی و غرور به ستایش از خود می پردازد ،اینکار خودستایی و مذموم است ولی گاهی از اوقات شما آن شخص را نمیشناسید و او خود را معرفی می کند ،رشته تخصصی خود را می گوید تا بهتر بتوان از او بهره برد این خود ستایی و مذموم نیست . آنچه درباره معصومین (ع) نقل شده از قبیل قسم دوم است ؛ نه اول.
مولا امیرالمومنین (ع) در موارد دیگری هم به معرفی خود پرداخته است ؛ وکتاب های هم در این زمینه نوشته شده است ازجمله کتاب “علی (ع) از دیدگاه علی بن ابیطالب (ع)” مثلا در روایتی میخوانیم که خطاب به کمیل بن زیاد می فرماید : ” در سینه ام علم فراوانی دارم که اگر افراد لایقی می یافتم به آن ها تعلیم می دادم “(نهج البلاغه کلمات قصار ،شماره ۱۴۷)
(با استفاده از ۱۱۰ سرمشق از سخنان حضرت علی (ع) حضرت آیت الله مکارم شیرازی )