تب کنگو - کریمه

تب كنگو - كريمه (CCHF) يك تب ويروسي خونريزي‌ دهنده و قابل انتقال ناشي از گروه نايروويروس ها (Nairovirus) است.
اين
بيماري كه به وسيله كنه منتقل مي ‌شود، يك بيماري حيواني است كه حيوانات
اهلي و وحشي را گرفتار مي‌ كند،‌ اما ممكن است باعث ابتلاي انسان ‌ها هم
بشود.
اين بيماري در بسياري از كشورهاي آفريقايي، اروپايي و آسيايي شيوع دارد.
اين بيماري براي اولين بار در سال 1944 در شبه‌ جزيره كريمه توصيف شد، بنابراين آن را تب خونريزي‌ دهنده كريمه ناميدند.
در
سال 1969 مشخص شد كه ويروس عامل تب خونريزي ‌دهنده كريمه، همان ويروسي است
كه در سال 1956 در كنگو شناسايي شده بود. بنابراين نام "تب كنگو- كريمه"
به اين بيماري داده شد.
تب
كنگو در حيوان ‌ها به ندرت به بيماري آشكار مي ‌انجامد،‌ اما در انسان‌ ها
بيماري شديدي ايجاد مي ‌كند كه ميزان مرگ و مير آن تا 30 درصد است.
شيوع
بيماري در انسان‌ ها بسيار كمتر از حيوانات است و معمولا در افرادي رخ مي‌
دهد كه با حيوانات يا انسان‌ هاي آلوده سر و كار دارند.
به طور معمول پس از يك تا سه روز دوره پنهاني، به دنبال گزش كنه آلوده به ويروس، ‌علائمي شبيه آنفلوآنزا
در فرد ظاهر مي ‌شود، كه ممكن است پس از يك هفته بهبود پيدا كند. اما تا
75 درصد افراد ممكن است در فاصله 3 تا 5 روز از شروع بيماري، دچار علائم
خونريزي شوند.
در
ابتدا ناپايداري خلقي، تحريك ‌‍‌پذيري، اغتشاش ذهني و خونريزي ته گلو رخ
مي ‌دهد و بعد خونريزي از بيني، خوني ‌شدن ادرار، ‌تهوع و مدفوع خوني به
دنبال مي‌آيد و كبد متورم و دردناك مي ‌شود.
انعقاد خون داخل عروقي و نيز نارسايي كليوي و گاهي "سندروم زجر تنفسي حاد" ممكن است رخ دهد.
بيماران معمولا 9 تا 10 روز پس از شروع علائم بهبود پيدا مي‌ كنند، ‌اما تا 30 درصد آن ها در هفته دوم بيماري مي ‌‌ميرند.
درمان
بيماري عمدتا حمايتي است و درمان اختصاصي ثابت ‌شده‌اي براي آن وجود
ندارد. اما از داروي ضد ويروسي "ريباويرين" براي درمان بيماران استفاده
شده است.